De titel van deze prachtige tragi-komische film verwijst 
naar het geluid van een tram of trein. Het geluid wordt uitgestoten door een mentaal gehandicapte jongen die ons doorheen 
zijn gemimeerde tramritten laat kennismaken met de bewoners van een Japanse sloppenbuurt .
In ‘Dodeska’den’ duikt een hele reeks personages op die met universele problemen kampen: relatieproblemen, alcoholisme, zelfmoord, armoede, zinloosheid. De clochard-vader die voor zijn zieke zoon een fantastisch huis droomt, is zonder meer filmgeschiedenis.
Ondanks het grauwe decor steekt de film vol humor en menselijkheid. Zoals gewoonlijk bij Kurosawa is de filmtaal visueel superieur.